تزریق اسیدهیالورونیک در آرتروز
این داروها تحت عناوین مختلفی مثل آمپول اسیدهیالورونیک ، آمپول غضروف ساز، آمپول مفصل ساز، هیالگان، ژل مفصل ساز در بین بیماران شناخته می شوند.
اسیدهیالورونیک در مایع مفصلی بطور طبیعی وجود دارد. در بیماری استئووارتریت غلظت و وزن مولکولی اسیدهیالورونیک موجود در مایع سینویال کاهش مییابد و به این علت اگرچه مکانیسم هیالورونان(بهطور کلی مکملهای ویسکوز) در درمان بیماریها استفاده میشود.
اگرچه مکانیسم دقیق آنها مشخص نشده است ولی ممکن است دارای اثرات ضدالتهابی یا ضددرد باشند . بیشترین توجیه منطقی آن است که تزریق این مواد به داخل مفصل باعث میشود . مایع سینویال خاصیت ویسکوالاستیک خود را باز یابد. ولی احتمالاً مکانیسمهای دیگری نیز وجود دارد چون ماده تزریقی به مفصل تنها به مدت چند ساعت تا چند روز داخل مفصل باقی میماند. بهترین اثر درمانی بعد از تزریقات مکرر هفتهای حاصل میشود و تا چندین ماه اثر درمانی باقی میماند.
شایعترین واکنشی که در این زمینه گزارش شده واکنش شبیه به عفونت مفصلی ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از ایجاد میشود و در کمتر از ۳ درصد موارد ایجاد میشود و باید از عارضه نادرتری که مفصل عفونی است افتراق داده شود.
تأثیر مکمل های ویسکوز
اولین بار مطالعه در زمینه تأثیرات مکملهای ویسکوز روی مفصل زانو انجام شد و مطالعات محدودی روی سایر مفاصل انجام شده است. متاآنالیزها نشان دادهاند که در مقایسه با دارونما این داروها باعث بهبود درد میشوند. در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو که به درمانهای دارویی و فیزیوتراپی پاسخ ندادهاند، این داروها در کنترل درد مؤثر بودهاند. با این حال باید ارزیابی در مورد تصمیم به تزریق این داروها یا پلاکت درمانی و یا سایر تزریقات انجام شود. در استئوآرتریت شانه مکملهای ویسکوز باعث بهبود عملکرد و کنترل درد شانه شدند.
اگرچه مطالعاتی با کیفیت بالا در مورد استفاده از مکملهای ویسکوز در درمان استئوارتریت زانو صورت گرفته است. ولی مطالعات کمی در مورد اثر آن روی استئوارتریت مفصل ران وجود دارد.
در آزمایشات دیگر تزریقات مکرر مکملهای ویسکوز بهبود بارزی را در شدت درد بیماران به دنبال داشته است. علیرغم کمبود مطالعات در این زمینه ولی به نظر میرسد این داروها باعث بهبود علائم بیماران شود و میتوان از آنها استفاده کرد.
بیشتربخوانید :