بررسی تشخیص و درمان انواع ضخیم شدن دیواره رحم
ضخیم شدن دیواره رحم به دو نوع ساده و پیچیده تقسیم می شود. تقسیم بندی براساس تغییرات سلولی نیز انجام می شود. به تغییرات غیر طبیعی دیواره رحم نا به هنجار نیز گفته می شود. در این مطلب از سایت دکتر فاطمه کرمی متخصص رادیولوژی و بیوپسی سینه اصفهان تشخیص و درمان انواع ضخیم شدن دیواره رحم را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
اصطلاحات زیر برای توصیف انواع ضخیم شدن دیواره رحم استفاده می شود:
- ضخیم شدن ساده
- ضخیم شدن پیچیده
- ضخیم شدن ساده نا به نجار
- ضخیم شدن پیچیده نا به هنجار
خطرات افزایش ضخامت آندومتر
ضخامت رحم می‌تواند باعث تحریک، التهاب و ایجاد زخم شود. این بافت می‌تواند مانع خروج تخمک‌ها از تخمدان یا بارور شدن آن توسط اسپرم شود. همچنین می‌تواند لوله‌های رحم را زخم کند و با مسدود کردن آنها مانع از تماس تخمک و اسپرم شود.
مراقبت های قبل از سونوگرافی ترانس واژینال
انجام سونوگرافی واژینال به اقدام خاصی نیاز ندارد و فقط از بیمار خواسته می شود که پیش از انجام سونوگرافی، مثانه خود را تخلیه کند. اگر خانمی از تامپون استفاده می کند، در هنگام انجام سونوگرافی واژینال باید تامپون از داخل واژن خارج گردد.
نحوه انجام سونوگرافی ترانس واژینال
پس از اینکه بیمار بر روی تخت معاینه دراز کشید، باید زانوهای خود را خم کند. در برخی تخت‌های معاینه جایگاه ویژه‌ای برای قراردادن پاها وجود دارد که بیمار در آنها احساس راحتی بیشتری می‌کند. پروب سونوگرافی واژینال با سایر پروب‌های سونوگرافی تفاوت دارد. این پروب حالت میله‌ای شکل دارد تا بتواند وارد رحم بیمار شود. در ابتدا پزشک یک کاور استریل از جنس لاتکس را بر روی پروب واژینال قرار می‌دهد و پس از آغشته کردن به ژل سونوگرافی، آن را وارد واژن بیمار می‌کند. زمانی که پروب وارد واژن بیمار می‌شود، امواج فراصوت به اندام‌های داخلی برخورد می‌کنند و انعکاس می‌یابند. امواج منعکس شده به کامپیوتری که در دستگاه سونوگرافی وجود دارد منتقل می‌شوند و فرایند پردازش بر روی آنها انجام می‌گیرد. این فرایند در نهایت باعث ایجاد تصویر از دستگاه تناسلی بیمار بر روی مانیتور دستگاه می‌شود.
عوارض جانبی سونوگرافی ترانس واژینال
سونوگرافی واژینال هیچ خطری ندارد؛ زیرا در انجام آن از اشعه استفاده نمی‌شود. برخی افراد ممکن است به پوشش لاتکس مبدل سونوگرافی واژن حساسیت داشته باشند. همچنین انجام سونوگرافی از طریق واژن در هنگام بارداری زنان کاملاً بی‌خطر است و این روش هیچ خطری برای جنین ندارد.
اقدامات لازم درصورت افزایش ضخامت رحم
پزشک می تواند از راه های درمانی متفاوتی برای کاهش علائم عارضه استفاده کند. بهتر است بدانید محققین تا کنون درمان قطعی آندومتریوز را کشف نکرده اند و روش های مذکور به منظور کاهش علائم و رفع موقتی این بیماری کاربرد دارند.
هیستروکتومی:
این روش جراحی در مواردی شدید تر استفاده می شود؛ اما متأسفانه با شرایط این نوع جراحی دیگر امکان بارداری مجدد وجود ندارد.
دارو درمانی:
تجویز برخی از دارو های مسکن به منظور جلوگیری از بروز درد های شدید در نواحی بدن بیمار، نه به عنوان راهی برای درمان.
هورمون تراپی:
این روش هم از درد های شدید می کاهد؛ زیرا با افزایش یا کاهش ترشح هورمون های زنانه باعث ضخامت بیشتر آندومتر می شود و بعد با خونریزی ریزش پیدا می کند. علاوه بر مسکن درد ها باعث کاهش رشد و حجم بافت آندومتر می شود.
عمل جراحی:
با برداشتن بافت آندومتریوز از طریق عمل جراحی در صورتی که رحم و تخمدان ها سالم باقی بمانند می توان بارداری را تجربه کرد.
روش های کمک باروری:
بسیاری از روش های درمان ناباروری برای درمان آندومتریوز هم به کار آمده است، این روش ها برای بارداری مناسب تر از جراحی است.