تشخیص و درمان ماستیت گرانولوماتوز سینه

روش های تشخیص و درمان ماستیت گرانولوماتوز سینه

ماستیت گرانولوماتوز (GM) یک بیماری التهابی پستان بسیار نادر با منشا ناشناخته است که زنان در سنین باروری با سابقه شیردهی را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولاً به عنوان یک توده سینه در حال بزرگ شدن ظاهر می شود که می تواند تا حد زیادی علائم سرطان سینه را بروز دهد. ماستیت گرانولوماتوز می تواند با یا بدون وجود عفونت رخ دهد. با پیشرفت آن ممکن است باعث تشکیل آبسه سینه شود که یک تجمع موضعی چرک در بافت پستان است. اگر چه این بیماری جزو بیماری های بدخیم پستان نیست اما درد های مزمن و علائم آزار دهنده ای برای فرد دارد. در ادامه این مطلب سایت دکتر فاطمه کرمی متخصص رادیولوژی و بیوپسی سینه اصفهان تشخیص و درمان ماستیت گرانولوماتوز سینه را مورد بررسی قرار می دهیم.

خطرات و عوارض ماستیت گرانولوماتوز

درد پستان ناشی از ماستیت گرانولوماتوز عفونی تنها یکی از علائم این بیماری است. در صورتی که به موقع درمان نشود عفونت به سراسر پستان می‌رسد و باعث ابتلا به تب بسیار شدید می‌شود. همچنین ممکن است تهوع و استفراغ در نتیجه این بیماری ایجاد می‌شود که مانع از تاثیرگذاری داروهای آنتی‌بیوتیک بر روی باکتری‌های عفونی است. درمان به موقع التهاب و عفونت پستان ضرورت دارد تا این بیماری به آبسه شدید تبدیل نشود.

معرفی بیماری ماستیت گرانولوماتوز بدخیم:

بیماری ماستیت گرانولوماتوز باعث ایجاد توده دردناک اما غیر سرطانی در پستان می شود. لذا شرایط بدخیم سرطانی در این بیماری مشاهده نمی‌شود.

نشانه های بروز ماستیت گرانولوماتوز:

هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه زمانی علائم ممکن است شدیدتر شوند وجود ندارد. اینکه چه چیزی باعث این التهاب مزمن و اپیزودیک سینه می شود، همچنان ناشناخته است. علائم تا حدودی شبیه به بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، و بیماری التهابی تیروئید (به عنوان مثال، تیروئیدیت گریوز یا هاشیموتو) است که در آن سلول های التهابی بدن به جای باکتری یا قارچ به بافت خود واکنش نشان می دهند و به آن حمله می کنند. شایع‌ترین علائم آن عبارتند از:

• درد
• تورم یا بزرگ شدن سینه
• قرمزی، تورم، حساسیت، یا احساس گرما در سینه
• خارش روی بافت سینه
• بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل
• بریدگی یا زخم کوچک در نوک پستان یا روی پوست سینه
• تب

این امکان وجود دارد که علائم ماستیت گرانولوماتوز با علائم سایر بیماری ها اشتباه گرفته شود. برخی از سرنخ‌ها از تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی می‌تواند به تشخیص ماستیت گرانولوماتوز از سایر بیماری‌های پستان کمک کند.

سرطان سینه التهابی (IBD):

این بیماری تهاجمی پوست را نیز تحت تأثیر قرار می دهد، اما اغلب با بزرگ شدن سینه آسیب دیده همراه است و می تواند پوست سینه را مانند پوست پرتقال (ضخیم شده توسط مایع لنفاوی) جلوه دهد. پوست IBD اغلب قرمز روشن تر و لکه دارتر از پوست ماستیت گرانولوماتوز است، البته نه همیشه. IBD می تواند با غدد لنفاوی متورم در زیر بغل در همان سمت سینه آسیب دیده همراه باشد.

سلولیت پستان:

این عفونت پوست سینه توسط باکتری هایی ایجاد می شود که به طور طبیعی روی پوست انسان هستند مانند استاف اورئوس. پوست اغلب قرمز روشن با زخم های باز کمتر از ماستیت گرانولوماتوز است.

آبسه پستان :

عفونت شدیدتر پستان. یک حفره پر از چرک در سینه باعث تورم، درد، تب و ضعف عمومی می شود. این ترشحات معمولاً غلیظ تر و به شدت زردتر از ترشحات ماستیت گرانولوماتوز است.

شناسایی ماستیت گرانولوماتوز:

بهترین راه برای تشخیص GM، تصویربرداری است، معمولا سونوگرافی پستان و بیوپسی با هدایت تصویر. رادیولوژیست اغلب می تواند تفاوت های ظریف را در سونوگرافی بین خلط التهابی، یک تومور سرطانی یا یک توده چرک در پستان تشخیص دهد. تشخیص با نمونه برداری از بافت با استفاده از تفنگ بیوپسی سوزنی هسته ای نهایی می شود. سپس آسیب شناسان این بافت را در آزمایشگاه با میکروسکوپ تجزیه و تحلیل می کنند. GM زمانی تشخیص داده می شود که سلول های التهابی مرتبط با گرانولوم را ببینند. گاهی اوقات، شرایط دیگر – به عنوان مثال سل یا سارکوئیدوز – می تواند باعث شود بافت زیر میکروسکوپ به این شکل به نظر برسد، بنابراین آزمایشاتی بر روی بیماران برای رد این موارد انجام می شود.

روش درمان ماستیت گرانولوماتوز:

درمان ماستیت گرانولوماتوز از آنتی بیوتیک تا یک عمل جراحی جزئی متغیر است. اجتناب از دخانیات، کاهش وزن و کنترل دیابت می تواند کمک کننده باشد. درمان‌ها التهاب بیش فعال بدن را آرام می‌کنند و با دو تا سه قرص ایبوپروفن بدون نسخه هر شش ساعت شروع می‌شوند. اگر ثابت شود که این دارو کافی نیست، از داروهای ضد التهابی قوی‌تر مانند استروئیدها (معمولاً یک دوره ۳۰ روزه، یک قرص در روز) یا تزریق استروئید استفاده می‌شود.

مدت دوره درمان ماستیت گرانولوماتوز

• بسته به نوع درمان و نیاز یا عدم نیاز به آنتی بیوتیک ممکن است از دو تا چند روز (طول دوره درمان آنتی بیوتیک) زمان لازم باشد. اما معمولا علائم پس از دو روز کاهش می یابد.
• کنار آمدن با این واقعیت که این علائم چرخه ای اغلب برای مدتی باقی می مانند، می تواند دشوار باشد.